حيات علمى قطب رواندى

امروزه راوند روستايى در يك فرسخى كاشان است، ولى تا قرن هفتم هجرى شهرى كوچك بوده است. از اين شهر، نام آوران انديشمندى برخاسته اند كه مى توان به «قطب الدين ابوالحسين سعيد بن هبة اللّه راوندى» متوفى357 هجرى اشاره كرد كه از برجسته ترين آنهاست و سپس از «ضياء الدين سيد فضل اللّه راوندى» و «محمّد بن على بن سليمان راوندى» نام برد. قطب الدين راوندى كه در نيمه دوم قرن ششم هجرى در جهان تشيع درخشيد، عالم فاضلى است كه در تفسير قرآن، حديث، فقه و كلام به مقام والايى دست يافته و اينك پس از گذشت قرن ها، تأليفاتش هنوز مورد توجه انديشمندان است. وى بالغ بر دويست استاد از اهل سنت و شيعه را درك كرده [1] و با نقل روايات عامه در تقويت نظريات خويش، توجه دانشمندان اهل سنت را هم به خود جلب كرده است. چنانكه ابن ابى الحديد معتزلى در موارد مختلف به نقل سخنانى از شرح نهج البلاغه وى پرداخته و مباحث قطب را به بحث و گفتگو نشسته است.

مشايخ و شاگردان

قطب راوندى در خانوده اى شيعى كه همه اهل فضل و كمال بوده اند، تربيت يافته است. جد، پدر، برادر و فرزندان قطب همه از دانشمندان شيعه هستند. برخى از اساتيد وى به قرار زير است: