است كه در كتاب هاى اين فن بدان استناد مى شود . ديگر آنكه روزبهان در نقل اين احاديث از مصادر شيعه و سنى هر دو بهره جسته و در حقيقت اين اثر تلاشى بوده در جهت نزديك كردن شيعه و سنى به همديگر. اين اثر تاكنون منتشر نشده ولى مورد استفاده و استناد بوده است . در كتاب تحفة العرفان ده حديث از اين كتاب همراه با شرح آن با برگردان فارسى نقل شده است. [1] همچنين در كتاب روح الجنان نيز ده حديث با شرح به عربى از اين كتاب نقل گرديده است. [2] در ديباچه عبهر العاشقين (ص67) و روزبهان نامه دانش پژوه ص44 و دانش نامه جهان اسلام نيز از اين كتاب معرفى شده است. اين كتاب به نامهاى متعددى ناميده شده است . در تحفة العرفان با نام «شرح احاديث» در روح الجنان «كتاب المكنون» . در روزبهان نامه دانش پژوه «المكنون فى حقايق الكلم النبوية» و در فهرست نسخه هاى خطى كتابخانه مرعشى «عرايس الحديث» و در فهرست نسخه هاى عكسى آن كتابخانه «مكنون الحديث» و در دانشنامه جهان اسلام «المكنون فى حقايق الكلم النبوية» نقل شده است . ولى با توجه به مصادر كهن كه از اين كتاب ياد كرده ، به نظر مى رسد نامى كه كتابشناس خبير مرحوم محمد تقى دانش پژوه نقل كرده ، به واقع نزديك تر است و ما نيز همان