3/ 3 2 دعوت به وحدت كلمه‌

قرآن:

اين است امّت شما كه امّتى يگانه است، و منم پروردگار شما. پس [تنها] مرا بپرستيد.

و همگى به ريسمانِ خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد، و نعمت خدا را درباره خود به ياد آريد: آن گاه كه [با هم‌] دشمن بوديد، پس ميان دلهاى شما الفت افكند، تا به لطف او برادر يكديگر شديد. و شما در كنار پرتگاهى از آتش بوديد، كه شما را از آن رهانيد. خداوند، بدين‌سان، آيات خود را براى شما روشن مى‌كند، باشد كه هدايت يابيد.

و از خدا و پيامبرش فرمان بريد و با هم نزاع مكنيد كه سست مى‌گرديد و مهابت شما از ميان مى‌رود [و نسيم پيروزى بر شما نمى‌وزد]، و شكيبايى كنيد، كه همانا خدا با شكيبايان است.

حديث:

409. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هيچ امّتى پس از پيامبرش، دچار اختلاف نشدند، جز آنكه باطلگرايان بر رهروان حقيقت، غلبه كردند.

410. امام على عليه السلام: به خدا سوگند، هيچ امّتى، پس از پيامبرشان اختلاف نكردند، جز آنكه اهل باطل بر اهل حق مسلّط شدند،

جز آنجا كه خدا نخواست.