نبودند، عذابم را وارد مى‌كردم».

952 امام على عليه السلام: پيروان ما آنان‌اند كه در راه ولايت ما، بخشش مى‌كنند، در راه دوستى ما با يكديگر مهر مى‌ورزند، و در راه زنده‌نگه‌داشتن امر و مكتب ما به ديدار هم مى‌روند؛ كسانى كه چون خشمگين شوند، ستم نمى‌كنند و چون راضى شوند، اسراف نمى‌كنند، و براى همسايگانشان مايه بركت‌اند و نسبت به همنشينان خود، باصفايند.

953 امام على عليه السلام: خداوند به سبب هفت مؤمن كه در يك آبادى باشند، [بلا را] از اهل آن آبادى دفع مى‌كند.

954 امام باقر عليه السلام: خداوند به سبب يك مؤمن، نابودى را از يك آبادى دفع مى‌كند.

955 امام على عليه السلام: اگر بازماندگانى از مسلمانان در ميان شما نبودند، نابود مى‌شديد.

956 امام باقر عليه السلام: يك آبادى كه هفت مؤمن [در آن‌] باشند، به اهل آن عذاب نمى‌رسد.

957 امام عسكرى عليه السلام: مؤمن براى مؤمن بركت است.