مى‌گويد: هرگز رنج و بلايى به من نرسيده است.

16 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‌- در پاسخ مردى كه پرسيد: چگونه از وضع خودم آگاه شوم؟-: هر گاه كارى را از كارهاى دنيا[1] خواستى و برايت دشوار شد، بدان كه در نيكى هستى؛ و هر گاه كارى را از كارهاى دنيا خواستى و برايت آسان شد، بدان كه آن براى تو بد است.

17 امام على عليه السلام: خيرى كه جز با شر به دست نيايد، خير نيست و آسانى كه جز با سختى فراهم نيايد، آسان نيست.

18 امام على عليه السلام: آن نيكى كه بعد از آن، آتش دوزخ است، نيك نيست.

19 امام على عليه السلام: آنچه را به سبب آن به شر مى‌رسى، خير مشمار.

20 امام على عليه السلام: آنچه را به سبب آن به نيكى مى‌رسى، بد مشمار.

21 امام على عليه السلام‌- در نامه‌اش به محمّد بن ابى بكر-: اى بندگان خدا! از مرگ و نزديك‌شدنش برحذر باشيد و ساز و برگ آن را فراهم سازيد؛ چرا كه مرگ، امرى بزرگ و گرفتارى مهمّى را به همراه مى‌آورد: خيرى كه هرگز بدى با آن نيست و يا شرّى كه هرگز نيكى با آن نيست.

22 امام على عليه السلام: آن بدى كه بعد از آن بهشت است، بد نيست و آن نيكى كه پس از آن، آتش است، نيك نيست. هر نعمتى در مقابل بهشت، ناچيز است و هر گرفتارى و رنجى در مقابل آتش، عافيت و ايمنى است.

[1]. مقصود از« كارهاى دنيا» در اين جا، كارهايى هستند كه يا در مقابل كارهاى آخرتى قرار دارند( مانندآنچه در حديث شماره 356 آمده است) و يا در جهت كارهاى آخرتى قرار ندارند، كه همه امور مادّى، اگر با انگيزه صحيح و الهى انجام شوند، كارهاى آخرتى محسوب مى‌گردند.