جنّ و انس، حتمى شد؛ همانا آنان زيانكار بودند».

«برخى از آنان (دوزخيان) به برخى ديگر روى كرده، از هم مى‌پرسند* [مى‌] گويند: شما بوديد كه از درِ راستى پيش ما مى‌آمديد* گويند: [نه،] بلكه شما ايمان آورنده نبوديد و ما را بر شما هيچ تسلّطى نبود؛ بلكه خودتان گروهى طغيانگر بوديد* پس، فرمان (عذاب) پروردگار، بر ما حتمى شد؛ ما چشنده عذابيم* ما شما را گمراه ساختيم؛ خودمان نيز گمراه بوديم».

«تا آن كه او نزد ما آيد. گويد: كاش ميان من و تو، فاصله‌اى به اندازه مشرق و مغرب بود! چه بد دمساز و همراهى!».

حديث‌

691 از ائمّه اهل بيت عليهم السلام: از جمله آنچه خداوند به حضرت عيسى عليه السلام پند داد، اين بود: «... اى عيسى! بدان كه همنشين بد، آلوده مى‌كند و دوست بد، هلاك مى‌سازد؛ و بدان كه با چه كسى همنشينى مى‌كنى. و براى خودت برادرانى از اهل ايمان برگزين».

692 امام على عليه السلام: هر چيزى آفتى دارد و آفت خير، همنشين بد است.

693 امام على عليه السلام: هر كه برادرانش اهل شقاوت باشند، رستگار نمى‌شود.

694 الخصال‌- به نقل از سفيان ثورى-: راستگوى پسر راستگو، امام صادق عليه السلام، را ديدار كردم. گفتم: اى پسر پيامبر! مرا سفارشى كن. به من فرمود: «... اى سفيان! پدرم مرا به سه چيز فرمان داد و از سه چيز برحذر داشت. از جمله آنچه به من فرمود، اين بود:" فرزندم! هر كه‌