بهتر است و بدترينِ مردم، براى خودش بدتر[1]. ميان خداوند و هيچ كس، خويشاوندى نيست و «هر كس در گرو عملكرد خويش است».

449 امام على عليه السلام‌- خطاب به كسى كه از او پرسيد: بهترينِ مردم نزد خداوند كيست؟-: كسى كه خداترس‌ترين، عمل‌كننده‌ترينِ به تقوا، و پارساترينِ مردم در دنيا باشد.

450 امام على عليه السلام‌- در حكمت‌هاى منسوب به ايشان-: نيكوكارِ از مردم، كسى است كه بتواند خود را آن گونه كه مى‌تواند، بگرداند و خويشتن را از بدى‌ها باز دارد؛ و بدكار، كسى است كه اين گونه نباشد.

451 امام صادق عليه السلام: بهترينِ بندگان، كسى است كه در او پنج خصلت، گرد آمده باشد: هر گاه نيكى كند، خوشحال شود؛ هر گاه بدى كند، استغفار نمايد؛ هر گاه [نعمتى‌] به او عطا شود، سپاس گويد؛ هر گاه مبتلا شود، شكيبايى ورزد؛ و هر گاه به او ظلم شود، درگذرد.

452 امام زين العابدين عليه السلام: هر كس به آنچه خداوند بر او واجب ساخته، عمل كند، از بهترين مردم است.

453 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‌- درباره زنان-: بهترينِ آنان، كسى است كه مهريه‌اش آسان‌تر (سبك‌تر) باشد.

[1]. اشاره است به آيه شريف:\i« إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها»\E( اسراء، آيه 7).