كشّى رحمه الله در ذيل خبر شماره 901، بدون ذكر كتابى خاص، مىگويد:
وجدت فى بعض روايات الواقفة ...؛
در برخى روايات واقفيان، چنين يافتم ....[1] ذكر اين نكته، لازم است كه استفاده كشّى از مصادر نامبرده، قطعاً بيش از مواردى است كه خود وى، تصريح كرده است.
شاهد بر اين مدّعا، آن كه: كشّى رحمه الله مطالبى را به طور مرسل از فضل بن شاذان و ديگر مؤلّفان، با تعبيرهايى چون: «ذكر»، «قال» و «روى» نقل كرده است[2] و يا در توضيح برخى از مذهبهاى فاسد و مسائل مربوط به راويان، مطالبى را گفته[3] كه به طور قطع، آنها را از كتابهاى مؤلّفان معاصر و پيش از خود، استفاده كرده است.
ب. كتابهاى مشايخ كشّى
هرچند كشّى رحمه الله از كتابهاى مشايخ خود نامى نبرده است، ولى احتمال قوى مىرود كه آنها برخى از مصادر رجال الكشّى را تشكيل دادهاند. به بيان روشنتر، احتمال قوى مىرود كه كشّى رحمه الله در مواردى كه استادانش تأليف رجالى داشتهاند، از آنها استفاده نموده است.
همچنين احتمال مىرود وى در مواردى كه استادانش تأليف غير رجالى نيز داشتهاند، از آنها استفاده كرده باشد؛ زيرا وى در كتابش درباره افراد، روايتهايى را آورده كه گاه در موضوعات خاص و احكام، وارد شدهاند و اين روايتها، غالباً در جوامع و كتابهاى حديثىِ آن روزگار، وجود داشتهاند و نه در كتابهاى رجالى.
با مراجعه به الفهرست شيخ طوسى و رجال النجاشى مىتوان تأليفات مشايخ كشّى را