گرفته است‌[1] و شيخ طوسى مدحش را آورده است.[2] 7. على بن محمّد بن قتيبه نيشابورى.

در رجال الكشّى، در اسناد 48 روايت، از وى نام برده شده‌[3] و شيخ طوسى مدحش را نقل كرده است.[4] 8. محمّد بن احمد بن ابى عوف بخارى.

در رجال الكشّى، روايات شماره: 2، 48 و 57، از وى نقل شده‌اند و شيخ طوسى مدحش را نقل كرده است.[5] او از جمله مشايخ مشترك عيّاشى و كشّى رحمه الله است.

9. محمّد بن سعد بن مزيد (/ يزيد) كشّى.

او از مشايخ مشترك عيّاشى و كشّى رحمه الله است كه احاديث شماره: 2، 48، 57، 1097 و 1131 رجال الكشّى، از وى نقل شده‌اند و شيخ طوسى مدحش را آورده است.[6] 10. محمّد بن يحيى فارسى.

كشّى رحمه الله روايت شماره 921 را از وى نقل كرده است. او داراى مدح است.[7]

د. مشايخ مجهول‌

مراد از مشايخ مجهول، كسانى هستند كه در اصول رجالى، يا از آنان نام برده نشده و يا اگر هم نامشان ذكر شده، مدح و ذمّى در موردشان بيان نشده است.

1. ابراهيم بن مختار بن محمّد.

وى در سند روايت شماره 916 رجال الكشّى قرار دارد. برخى، او را با ابراهيم بن محمّد بن عبّاس ختلى- كه نامش در مشايخ ممدوح گذشت- يكى دانسته‌اند.[8]

[1]. براى نمونه، ر. ك: اختيار معرفة الرجال، روايات شماره: 53، 60 و 61

[2]. رجال الطوسى، ص 418( ش 6041)

[3]. براى نمونه، ر. ك: اختيار معرفة الرجال، روايات شماره: 56، 104، 154، 196 و 266

[4]. رجال الطوسى، ص 429( ش 6159)

[5]. رجال الطوسى، ص 440( ش 4287) و ص 451( ش 6408)

[6]. رجال الطوسى، ص 440( ش 6286)

[7]. رجال الطوسى، ص 439( ش 6276)

[8]. ر. ك: معجم رجال الحديث، ج 1، ص 296