حال بسيارى از رجال در باب «من لم‌يروِ عنهم عليهم السلام» مى‌گويد: «روى‌ عنه البرقى» و چون ابن بطّه از شاگردان برقى بوده، احتمالًا شيخ طوسى رحمه الله مشايخ برقى را به واسطه اين كتاب نقل كرده است.

نجاشى، تضعيف و تخليط ابن بطّه را از ابن وليد (استاد شيخ صدوق) نقل كرده است.[1] شيخ طوسى رحمه الله در الفهرست و كتاب رجالش، شرح حالى براى او ذكر ننموده است.

گفتار سوم: استفاده مؤلّفان رجالى از «رجال الطوسى»[2]

الف. مؤلّفان شيعى‌

از جمله امورى كه نشانگر ميزان اعتبار و فايده يك كتاب رجالى است، مقدار اعتمادى است كه از سوى مؤلّفان كتاب‌هاى رجالى پس از آن، به آن مبذول مى‌شود كه نمودِ اين اعتماد، در ميزان استفاده آنان از آن است.

استفاده از رجال الطوسى را مى‌توان از همان اوان تأليفش دانست؛ زيرا نجاشى (م 450 ق) در شرح حال شيخ طوسى رحمه الله (م 460 ق)، از كتاب‌هاى: الفهرست، الرجال و اختيار الرجال نام برده است و چنان كه در بازشناسى رجال النجاشى گذشت، كتاب‌هاى شيخ طوسى رحمه الله، از مصادر رجال النجاشى بوده‌اند، بدين معنا كه نجاشى در تأليف كتابش، به رجال الطوسى هم توجّه داشته است.

پس از عصر مرحوم شيخ نيز رجال الطوسى همواره مورد توجّه رجاليان بوده و از آن به عنوان مصدرى قابل اطمينان و مورد اعتماد نام برده شده است، همان گونه كه در منابع فقهى، برخورد فقيهان با آن، چنين بوده است.

[1]. رجال النجاشى، ص 373( ش 1019)

[2]. لازم به ذكر است كه مؤلّفان كتاب‌هاى تاريخى نيز از اين كتاب استفاده و به آن اعتماد نموده‌اند؛ ولى از آن جا كه بحث ما تاريخى نيست، به آنان نپرداخته‌ايم