همچنين على بن طاووس در باب نوافل شهر رمضان كتاب الإقبال، در مقام توثيق على بن فضّال، به گفته «ابو العبّاس نجاشى» اعتماد كرده است.[1] نيز مير داماد در الرواشح السماويّة، از وى با عنوان: «ابو العبّاس نجاشى» ياد نموده است.[2]

2. ابو الحسين‌

علّامه حلّى در خلاصة الأقوال، در شرح حال سيّد مرتضى، ضمن بيان اخبار وفات وى، تصريح نموده كه غسل او را «ابو الحسين احمد بن عبّاس نجاشى» به همراه سيّد ابو يعلى محمّد بن حسن جعفرى و سَلّار بن عبد العزيز، بر عهده داشته‌اند.[3] اين، در حالى است كه در همين كتاب (چاپ ايران)، در شرح احوال خود نجاشى، اين كنيه براى وى ذكر نشده است.[4] علّامه حلّى، در پايان اجازه مفصّل خود به بنى زهره نيز تصريح نموده كه به آنان اجازه مى‌دهد تا رجال شيخ را از طريق ابو الحسين احمد بن على نجاشى، نقل كنند.[5] همچنين در ابتداى جزء اوّلِ برخى از نسخه‌هاى رجال النجاشى و نيز در ابتداى جزء دوم برخى ديگر از نسخه‌هاى آن، كنيه «ابو الحسين» آمده است.

نيز شيخ حسن بن زين الدين (صاحب معالم) در التحرير الطاووسى، در بيان مصادر كتابش، از مقدّمه ابن طاووس نقل نموده كه: كتاب ابو الحسين احمد بن عبّاس نجاشى اسدى، از جمله مصادر وى است.[6]

[1]. الإقبال، ج 1، ص 53

[2]. الرواشح السماويّة، ص 115

[3]. خلاصة الأقوال( چاپ نجف اشرف)، ص 95( ش 22)

[4]. خلاصة الأقوال، ص 179( ش 533)

[5]. بحار الأنوار، ج 107، ص 137

[6]. التحرير الطاووسى، ص 5