1/ 5 فراوانى عبادت پيامبر

328. الاحتجاج‌ از امام كاظم، از پدرانش، از امام حسين، از امام على عليهم السلام: [پيامبر خدا]، ده سال بر سرْ انگشتانش ايستاد تا آنجا كه پاهايش ورم كرد و صورتش زرد رنگ شد. همه شب را به عبادت مى‌ايستاد تا آن كه در اين باره به او عتاب شد و خداوند عز و جل فرمود: «طه. ما قرآن را بر تو نفرستاديم تا خود را هلاك كنى»؛ بلكه براى آن است كه خوش‌بخت شوى.

1/ 6 دوام تصميم بر اطاعت‌

329. الإقبال‌ از امام حسين عليه السلام (در دعاى عرفه منسوب به ايشان): خداى من! تو مى‌دانى كه من، هر چند طاعتم ادامه‌دار و قطعى نيست، امّا محبّت و تصميمم ادامه‌دار است.

1/ 7 نكوهش اعتماد بر اطاعت‌

330. الإقبال‌ از امام حسين عليه السلام (در دعاى عرفه منسوب به ايشان): خداى من! حُكمت نافذ است و خواسته چيره‌ات، براى [هيچ‌] سخنگويى جاى سخن و براى [هيچ‌] قدرتمندى جاى كار، نگذاشته است.

خداى من! چه طاعت‌ها كه بنا نهادى و چه حالت‌ها كه استوار داشتى. عدالت تو، اعتمادم را بر تو از ميان بُرده و فضل تو، آن را به من باز گردانده است.