نويسنده، و دوم، هم عصر بودن ابن داوود با علّامه حلّى كه با وجود كتاب علّامه، كتاب او، تنها پس از سپرى شدن زمان مورد توجّه قرار گرفته است.[1] گفتنى است بدخط بودن ابن داوود، با برخى گزارش‌ها درباره خطّ او ناسازگار است، چنان كه نويسنده رياض العلماء كه نمونه‌هايى از خطّ او را ديده، نوشته «وخطّه لايخلو من جودة».[2] همچنين، محدّث نورى نيز از وجود كتاب نقض العثمانيةى سيّد احمد بن طاووس به خطّ ابن داوود، خبر داده و درباره خطّ او نوشته است: «وخطّه كاسمه حسن جيّد».[3] شيخ عبّاس قمى نيز بر اين مطلب، تصريح كرده است.[4] آقاى آل بحرالعلوم، محقّق الرجال ابن داوود نيز بر آن است كه اشتباهات و تغييرات مورد بحث، از اختلاف نسخ برآمده است. او نسبت دادن خبط و عدم ضبط به ابن داوود را ناروا دانسته و البته منكر وجود برخى خبطها در كتاب او نيست.[5] از كتاب الرجال ابن داوود، دو تحقيق در دسترس است. نخست، تحقيقى كه زير نظر مرحوم محدّث ارمَوى انجام گرفته و به سال 1342 ش (1383 ق)، توسّط مؤسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده است. تحقيق دوم به همّت آقاى سيّد محمّدصادق آل بحرالعلوم، همراه با مقدّمه‌اى در شرح زندگى و معرّفى كتاب ابن داوود توسّط المطبعة الحيدريةى نجف منتشر شده است.

2. خلاصة الأقوال فى معرفة أحوال الرجال‌[6]

اين كتاب، اثر معروف علّامه حلّى در علم رجال است كه آن را به سال 693 ق،[7] پس‌

[1]. همان، ص 63.

[2]. رياض العلماء، ج 1، ص 258.

[3]. خاتمة مستدرك الوسائل، ج 2، ص 327.

[4]. الفوائد الرضوية، ص 109.

[5]. ر. ك: الرجال، ص 18( مقدّمه محقق).

[6]. كشف الحجب والأستار، ص 206( ش 1060)؛ الذريعة، ج 7، ص 214( ش 1040)؛ مكتبة العلامة الحلى، ص 118؛ الأعلام، ج 2، ص 228؛ إيضاح المكنون، ج 1، ص 433.

[7]. خلاصة الأقوال، ص 95.