كتاب، گلچينى از آثار پيشينيان را در بر گرفته كه برخى گزيده‌ها در حدّ يك يا دو صفحه است. كفعمى، ابتدا به نام كتاب مورد نظر، تصريح كرده و سپس، گزيده آن را مى‌آورد. اهمّيت كتاب، بيشتر از آن روست كه اصل بسيارى از مصادر مورد استفاده كفعمى از ميان رفته و تنها گزارش برگزيده‌اى از آنها در اين كتاب در دسترس است.

برخى از گزينش‌ها از كتاب‌هاى حديثى بوده است.

منابع حديثى يا مرتبط با حديث كفعمى عبارت‌اند از:

1. كشف المحجة، از ابن طاووس،[1] 2. مطالع الأنوار فى فضائل الأئمّة الأنوار (احتمالًا الأبرار)، از ابوجعفر محمّد بن حامد بن عبد الوهاب،[2] 3. شرح نهج البلاغة، از ابن ابى الحديد،[3] 4. الأمالى، شيخ طوسى،[4] 5. الذريعة إلى مكارم الشريعة، از راغب اصفهانى،[5] 6. مكارم الأخلاق، از طبرسى،[6] 7. مصادقة الإخوان، از صدوق،[7] 8. كتاب ابن فهد (احتمالًا عدّة الدّاعى)،[8] 9. الرسالة التكليفية، از شهيد اول،[9] 10. عقاب الأعمال، از صدوق،[10] 11. فتح الأبواب، از سيّد بن طاووس،[11] 12. مجموعة ورّام،[12] 13. التمحيص، از ابن شعبه حرّانى،[13] 14. قضاء حقوق المؤمنين، از سديد الدين ابو على بن طاهر صورى‌[14]

[1]. مجموع الغرائب، ص 155.

[2]. همان، ص 157.

[3]. همان، ص 158.

[4]. همان، ص 164.

[5]. همان، ص 168.

[6]. همان، ص 170.

[7]. همان، ص 179.

[8]. همان، ص 180.

[9]. همان، ص 181.

[10]. همان، ص 182.

[11]. همان، ص 184.

[12]. همان، ص 240 و 419.

[13]. همان، ص 241. برخى كتاب را از ابن همام اسكافى دانسته‌اند

[14]. همان، ص 244.