روابط دختر و پسر

رضا فرهاديان‌

با اين كه افراد ناآشنا به مبانى دينى، اسلام را متّهم مى‌كنند كه مخالف حضور دخترانْ در اجتماع است، احاديث صريحى داريم كه طالب علم و دانش و فراگيرنده آن (چه دختر و چه پسر)، محبوب خدايند و دختران و پسران مى‌توانند براى كسب دانش و فعّاليت‌هاى مفيد اجتماعى، با حفظ پوشش و عفاف، به‌راحتى در جامعه ظاهر شوند و به انجام وظيفه بپردازند.

حضور دختر و پسر در اجتماع، با اختلاط دختر و پسر، يكى نيست.

روابط اجتماعى، به سبكى كه دنياى غربْ آن را پذيرفته است و رواج مى‌دهد، اختلاط دختر و پسر است و پيامدهاى زيانبار آن را نيز مى‌بيند و به روى خود نمى‌آورد.

اسلام، با اختلاط دختر و پسر مخالف است، نه با شركت دختر و پسر در مجامع عمومى و علمى با حفظ حريم. آنچه در جامعه اسلامى مذموم است، روابط ناصحيح دختر و پسر در جامعه است، نه حضور فعّال آنها در اجتماع.

از زمان رسول اكرم صلى الله عليه و آله، در جامعه مسلمين، غالباً سنّت جارى، بر اين بوده كه حضور دختران و پسران و زنان و مردان در جامعه، با صيانت از