58. امام صادق عليه السلام: خداوند عز و جل، هر چيزى را كه مورد نياز [انسان‌] باشد، به پيامبرش صلى الله عليه و آله آموخته است. از جمله چيزهايى كه به پيامبرش آموخت، اين است كه روزى آن حضرت، بر منبر رفت و پس از حمد و ثناى الهى فرمود: «اى مردم! جبرئيل، از سوى خداى لطيف آگاه، نزد من آمد و فرمود: دوشيزگان، به‌سان ميوه‌اى بر درخت‌اند كه هرگاه ميوه‌اش برسد و چيده نشود، آفتاب، آن را تباه مى‌گردانَد و بادها پراكنده‌اش مى‌سازند. دوشيزگان نيز چنين‌اند؛ هرگاه به مرحله‌اى برسند كه زنان مى‌رسند (سن بلوغ)، برايشان دارويى جز شوهر كردن وجود ندارد، وگرنه از فساد در امان نيستند؛ چرا كه آنان هم بشرند».

2/ 4 انتشار آرمان توحيد

قرآن‌

«به يقين، خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر مردم جهان برترى داده است* فرزندانى كه بعضى از آنان از [نسل‌] بعضى ديگرند، و خداوند شنواى داناست* چون زنِ عمران گفت: «پروردگارا، آنچه در شكم خود دارم نذر تو كردم تا آزاد شده [از مشاغل دنيا و پرستشگر تو] باشد؛ پس، از من بپذير كه تو خود شنواى دانايى.»* پس چون فرزندش را بزاد، گفت: «پروردگارا، من دختر زاده‌ام- و خدا به آنچه او زاييد داناتر بود- و پسر چون دختر نيست؛ و من نامش را مريم نهادم، و او و فرزندانش را از شيطان رانده شده، به تو پناه مى‌دهم.»* پس پروردگارش وى [مريم‌] را با حُسنِ قبول پذيرا شد و او را نيكو بار آورد، و زكريا را سرپرست وى قرار داد. زكريا هر بار كه در محراب بر او وارد مى‌شد، نزد او [نوعى‌] خوراكى مى‌يافت. [مى‌] گفت: «اى مريم، اين از كجا براى تو آمده است؟ [او در پاسخ مى‌] گفت: «اين از جانب خداست، كه خدا به هر كس بخواهد، بى‌شمار روزى مى‌دهد.»* آنجا [بود كه‌] زكريا پروردگارش را خواند [و] گفت: «پروردگارا، از جانب خود، فرزندى پاك و پسنديده به من عطا كن، كه تو شنونده دعايى.»»