تَياسَروا فِى الصَّداقِ، إنَّ الرَّجُلَ يُعطِي المَراةَ حَتّى يَبقى ذلِكَ في نَفسِهِ عَلَيها حَسيكَةً.[1]

در مهريه، آسان بگيريد؛ زيرا مرد، با اين كه مهريه [ى سنگينى‌] را به زن مى‌پردازد، امّا كينه آن، نسبت به زن، در دلش مى‌مانَد.

در جاى ديگرى، اين تعبير آمده است:

لا تُغالوا بِمُهورِ النِّساءِ، فَتَكونَ عَداوَةً.[2]

در مهريه‌هاى زنان، زياده‌روى نكنيد؛ چون مايه دشمنى مى‌شود.

3. ازدواج با انگيزه‌هاى غير ارزشى‌

پيش از اين، اشاره شد كه نخستين ادب از آداب تشكيل خانواده، درستىِ انگيزه آن است، از اين رو، ازدواج كردن با هدف تقويت طايفه، خودنمايى، شهرت‌طلبى، و بهره‌گيرى از ثروت يا موقعيت خانوادگى همسر، ضد ارزش و نكوهيده شمرده شده است.[3]

موضوع قابل توجّه، اين است كه رعايت نكردن اين ادب، آفت نهاد خانواده و زمينه‌ساز فروپاشى آن است. از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله روايت شده كه مى‌فرمايد:

لا تُزَوِّجُوا النِّساءَ عَلى قَراباتِهِنَّ، فَإنَّهُ يَكونُ مِن ذلِكَ القَطيعَةُ.[4]

زنان را [به خاطر تقويت روابط خويشاوندى‌] با خويشاوندانشان تزويج نكنيد؛ زيرا اين كار، به بريده شدن روابط خويشى مى‌انجامد.

[1] ر. ك: ص 418 ح 612.

[2] ر. ك: ص 420 ح 613.

[3]. ر. ك: ص 75( فصل چهارم: آداب ازدواج و تشكيل خانواده).

[4] ر. ك: ص 420 ح 615.