660. امام صادق عليه السلام: هر زنى كه به شوهرش بگويد: «من هرگز از روى تو، خيرى نديده‌ام»، اعمالش بر باد مى‌رود.

661. مسند ابن حنبل‌ به نقل از اسماء انصارى، دختر يزيد: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله روزى از مسجد گذشت و ديد كه گروهى از زنان نشسته‌اند. با دستش به آنها سلام داد و فرمود: «زنهارتان از ناسپاسىِ نعمت‌دهندگان! زنهارتان از ناسپاسىِ نعمت‌دهندگان!».

يكى از آنها گفت: اى پيامبر خدا! پناه مى‌برم به خدا، اى پيامبر خدا، از ناسپاسى به خدا!

فرمود: «آرى. يكى از شما مدّت‌ها بى شوهر مى‌مانَد و در خانه ماندنش، به درازا مى‌كشد. سپس خداوند، شوهرى نصيب او مى‌كند و فرزند و نورِ چشم، روزى‌اش مى‌نمايد. آنگاه [با اين همه لطف خداوندى به او] عصبانى كه مى‌شود، به خدا سوگند مى‌خورد كه هرگز يك ساعت خوبى، از او نديده است. اين، خود، ناسپاسىِ نعمت‌هاى خداوند عز و جل و نعمت‌دهندگان است».

3/ 4 مكلّف كردن شوهر به آنچه در توان او نيست‌

662. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر زنى كه در امور نفقه، بر شوهرش فشار آورد و خارج از توانش بر او تحميل كند، خداوند، از او، نه توبه‌اى مى‌پذيرد و نه فديه‌اى، مگر آن كه توبه كند و بر گردد و در حدّ توانش، از او چيز بخواهد.

663. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس زنى داشته باشد كه آن زن، با او ناسازگارى كند و به آنچه خداوند متعال، روزىِ مرد كرده است قانع نباشد و بر شوهر خود سخت‌

بگيرد و آنچه را در توان او نيست، بر وى تحميل كند، خداوند، از آن زن، هيچ كار نيكى كه نگهدار او از آتش باشد، نمى‌پذيرد و تا زمانى كه چنين است، خداوند بر او خشمگين است.