آرايش‌كنان و عطرزنان، از خانه‌اش خارج شود و شوهرش به اين كارِ او راضى باشد، به ازاى هر قدمى كه بر مى‌دارد، براى شوهر او، خانه‌اى در جهنّم بنا مى‌شود.

البته غيرت‌ورزى نا به جا و محدود كردن بى‌جهت زن، نه تنها پسنديده نيست، بلكه چنان كه خواهيم گفت يكى از عوامل فروپاشى خانواده است.[1]

ج وظايف خاصّ زن‌

در برابر همه وظايفى كه براى اداره خانواده به عهده مرد است، مهم‌ترين وظايف اختصاصى زن، عبارت‌اند از:

1. پذيرفتن مديريت شوهر بر خانواده‌

خانواده، يك واحد كوچك اجتماعى است و اداره آن، مانند يك اجتماع بزرگ نيازمند مديريت و رهبرى واحد است؛ زيرا مديريت جمعى‌اى كه زن و مرد در آن مشترك باشند، بى‌معناست. از اين رو، يكى از مرد يا زن بايد مدير و ديگرى معاون و تحت نظارت او باشد. قرآن در اينجا تصريح مى‌كند كه مديريت خانواده، به عهده مرد است:

«الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ.[2]

مردان، سرپرست و نگهبان زنانند؛ چرا كه خداوند [از نظر اجتماعى‌] بعضى از انسان‌ها را بر بعضى ديگر برترى بخشيده است، و [نيز] از آن روى كه مردان از

[1]. ر. ك: ص 435( غيرت‌ورزى نابه‌جا).

[2]. نساء: آيه 34.