در روايتى ديگر از آن حضرت آمده است:

إنَّ فاطِمَةَ عليها السلام ضَمِنَت لِعَلِيٍّ عليه السلام عَمَلَ البَيتِ وَ العَجينَ وَ الخَبزَ و قَمَّ البَيتِ، و ضَمِنَ لَها عَلِيٌّ عليه السلام ما كانَ خَلفَ البابِ مِن نَقلِ الحَطَبِ و أن يَجي‌ءَ بِالطَّعامِ.[1]

فاطمه عليها السلام كارِ خانه، پخت و پزِ نان و جارو كردن اتاق را براى على عليه السلام تضمين كرد، و على عليه السلام، كارهاى بيرون از خانه، مانند: حمل هيزم و آوردن مواد خوراكى را براى فاطمه عليها السلام بر عهده گرفت.

بديهى است اين تقسيم كار، با شرايط اجتماعى آن دوران مطابقت مى‌كرد. بنا بر اين در هر دوران، بلكه در هر خانواده، هميارى زن و شوهر مى‌تواند به تناسب شرايط زندگى آنها تنظيم شود.

6. احترام متقابل‌

ششمين عامل تحكيم پيوند خانوادگى، احترام متقابل اعضاى اين نهاد نسبت به يكديگر است. اين وظيفه اخلاقى، اختصاص به خانواده ندارد؛ بلكه هر مسلمانْ موظّف است با مسلمان ديگر بلكه با همه انسان‌ها با احترام برخورد كند؛ امّا بى‌ترديد، احترام متقابل زن و شوهر، و پدر و مادر با فرزند، به دليل نقشى كه در سلامتى و تعالى خانواده دارد، بيشتر مورد تأكيد است. نكته قابل توجّه اين كه وظيفه مرد به عنوان بزرگ خانواده، در اين باره سنگين‌تر است و از اين رو در روايات فراوانى، به مردها توصيه شده كه به همسران خود احترام بگذارند. در روايتى از پيامبر صلى الله عليه و آله آمده است:

مَنِ اتَّخَذَ زَوجَةً فَليُكرِمها.[2]

هر كس همسرى اختيار كرد، بايد او را گرامى بدارد.

[1] ر. ك: ص 170 ح 229.

[2] ر. ك: ص 216 ح 306.