5. همكارى‌

يكى از وظايف اخلاقى مشترك زوجين كه در تحكيم بنيان خانواده، نقش اساسى‌اى دارد، يارى رساندن آنان به يكديگر در اداره امور زندگى است.

روايات اسلامى، تعبيرهاى بلند و قابل تأمّلى در اين زمينه دارند كه به اين عامل تحكيم، قداست خاصّى مى‌بخشند. در حديثى از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله خطاب به امام على عليه السلام آمده است:

يا عَلِيُّ، لا يَخدِمُ العِيالَ إلّا صِدّيقٌ أو شَهيدٌ، أو رَجُلٌ يُريدُ اللّهِ بِهِ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ.[1]

اى على! به خانواده خود، خدمت نمى‌كند، مگر انسان راستگو، يا شهيد، يا مردى كه خداوند، خير دنيا و آخرت را براى او بخواهد.

در حديثى ديگر مى‌خوانيم:

خِدمَتُكَ زَوجَتَكَ صَدَقَةٌ.[2]

خدمتِ تو به همسرت، صدقه است.

در حديث ديگرى، چنين آمده است:

إنَّ الرَّجُلَ إذا سَقَى امرَأتَهُ مِنَ الماءِ اجِرَ.[3]

مرد، هرگاه به همسرش آبى بنوشاند، پاداش مى‌بَرَد.

و باز مى‌فرمايد:

المُؤمِنُ يُؤجَرُ في كُلِّ شَي‌ءٍ، حَتّى فِي اللُّقمَةِ يَرفَعُها إلى فِي امرَأتِهِ.[4]

[1] ر. ك: ص 220 ح 320.

[2] ر. ك: ص 220 ح 318.

[3] ر. ك: ص 220 ح 322.

[4] ر. ك: ص 222 ح 325.