صد در صد مادى است، پاداش معنوى نيز دارد. محدّث بزرگ، شيخ كلينى در اين باره روايت كرده كه پيامبر صلى الله عليه و آله به ابوذر فرمود:

إيتَ أهلَكَ تُؤجَرْ.

با همسرت نزديكى كن كه پاداش مى‌گيرى.

ابوذر با شگفتى از آن حضرت پرسيد:

آتيهِم و اؤجَرُ؟!

براى نزديكى كردن با آنها مأجور هستم؟!

پيامبر صلى الله عليه و آله پاسخ داد:

كَما أنَّكَ إذا أتَيتَ الحَرامَ ازِرتَ، فَكَذلِكَ إذا أتَيتَ الحَلالَ اوجِرتَ.[1]

همان گونه كه اگر مرتكب حرام شوى، گناهكار هستى، هرگاه با حلال درآميزى، پاداش مى‌يابى.

در روايتى ديگر از ايشان آمده است:

فَإذا هُوَ جامَعَ تَحاتُّ عَنهُ الذُّنوبُ كَما يَتَحاتُّ وَرَقُ الشَّجَرِ، فَإذا هُوَ اغتَسَلَ انسَلَخَ مِنَ الذُّنوبِ.[2]

و چون مجامعت كند، گناهان او همچون برگ درخت، فرو مى‌ريزند، و هرگاه غسل كند، از گناهانْ شسته مى‌شود.

چهار. نكوهش عدم تأمين نيازهاى جنسى‌

در شمارى از روايات، هم مرد بر عدم تأمين نيازهاى جنسى همسر و هم زن، بر

[1] ر. ك: ص 318 ح 521.

[2] ر. ك: ص 316 ح 520.