25. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس در راه به ازدواج درآوردن دو مؤمن بكوشد تا آن دو را به هم برسانَد، خداوند، هزار زن از حور العين به همسرى او در مى‌آورد كه هر زنى، در كوشكى از دُرّ و ياقوت است، و براى هر قدمى كه در اين راه بر مى‌دارد يا براى هر سخنى كه در اين راه مى‌گويد، عمل يك سال [عبادت‌] كه شب‌هاى آن را به نماز بگذرانَد و روزهايش را به روزه‌دارى، برايش نوشته مى‌شود.

26. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس برادر مؤمن خود را به ازدواج زنى درآورَد كه همدم و كمك‌يار و مايه آسايش او باشد، خداوند از حور العين، به همسرى وى در مى‌آورَد، و او را با هر يك از صدّيقان اهل بيت پيامبرش كه دوست داشته باشد، و برادرانش مأنوس مى‌كند، و آنان را هم با او همدم مى‌گردانَد.

27. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس بنده خدايى را[1] زن دهد، خداوند، ديهيم شاهى بر سر او مى‌نهد.

28. امام صادق عليه السلام: هر كس بى‌همسرى را همسر بدهد، از كسانى است كه خداوند عز و جل در روز قيامت، به او نظر [لطف‌] مى‌افكنَد.

29. امام كاظم عليه السلام: سه كس‌اند كه در آن روزى كه سايه‌اى جز سايه عرش خدا نيست، در سايه عرش خدا هستند: مردى كه برادر مسلمانش را همسر بدهد، يا به او خدمت كند، يا رازى از او را پوشيده بدارد.

1/ 5 نهى از مجرّد زيستن‌

30. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خدا لعنت كند مردان و زنان تجرّد گزين را؛ آنان كه مى‌گويند:

ما ازدواج نمى‌كنيم.

[1] يا: به خاطر خدا، بنده‌اى را ....