438. امام صادق عليه السلام: شوهر، در رابطه با همسرش، از سه چيز، بى‌نياز نيست: سازگارى با او، تا بدين وسيله، سازگارى و محبّت و عشق او را به خود جلب كند؛ خوش‌خويى با او، و دلبرى از او، با آراستن خود در چشم وى؛ و فراهم آوردن گشايش در زندگى او.

439. الكافى‌ به نقل از اسحاق بن عمّار: به امام صادق عليه السلام گفتم: حقّ زن بر شوهرش چيست؟ حقّى كه هرگاه آن را انجام دهد، نيكو كار است؟

فرمود: «خوراك و پوشاك او را فراهم آورد، و اگر نادانى كرد، او را ببخشايد».

امام صادق عليه السلام در ادامه فرمود: «پدرم، زنى داشت كه ايشان را اذيت مى‌كرد؛ ولى از او در مى‌گذشت».

440. مسند الشاميّين‌ به نقل از انَس بن مالك: پيامبر صلى الله عليه و آله شب هنگام كه [براى نماز و عبادت‌] بر مى‌خاست، قرآن را زير لب، زمزمه مى‌كرد؛ امّا همين اندازه مى‌فهميديم كه آيه‌اى را تمام و آيه‌اى ديگر را شروع كرده است. گفتم: اى پيامبر خدا! چرا قرآن را با صداى بلند نمى‌خوانيد؟

فرمود: «دوست ندارم با اين كار، رفيقم و خانواده‌ام را اذيت كنم».

4/ 5 حقوق شوهر بر همسرش‌

441. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‌ در خبر حَولاء: اى حولاء! مرد را بر همسرش، اين حق است كه ملازم خانه‌اش باشد و به او، محبّت و عشق و شفقت بورزد. از به خشم آوردن او دورى كند و در پىِ به دست آوردن خشنودى او باشد. به عهد و وعده‌اش با او وفا كند. از عصبانيت او بپرهيزد. كسى را در فرزندانش با وى شريك نگردانَد. به او اهانت نكند و رَنجَش ندهد ...

پس اگر اين كارها را انجام دهد، در روز قيامت، دوشيزه‌اى ماه‌روى مى‌شود. پس چنانچه شوهرش، مردى مؤمن و درستكار بوده، همسر او

مى‌شود، و اگر مؤمن نبوده، مردى از شهيدان، او را به همسرى مى‌گيرد. و [ديگر حق، اين است كه‌] در غياب شوهرت، خود را معطّر نساز.