3/ 4 نقش نماز، در رهايى از تنگناهاى زندگى‌

قرآن‌

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از شكيبايى و نماز، يارى بجوييد؛ زيرا خداوند، با صابران است».

حديث‌

405. مكارم الأخلاق: پيامبر صلى الله عليه و آله هرگاه خانواده‌اش دچار فقر و گرسنگى مى‌شدند، خطاب به آنان صدا مى‌زد: «اى كسان من! نماز بخوانيد. نماز بخوانيد».

406. المعجم الأوسط به نقل از عبد اللّه بن سلام: پيامبر صلى الله عليه و آله [را عادت چنان بود كه‌] هرگاه خانواده‌اش دچار تنگنا مى‌شدند، به آنان مى‌فرمود كه نماز بخوانند. سپس اين آيه را مى‌خوانْد: «و خانواده‌ات را به نماز خواندن، فرمان ده و خود بر آن، پاى بفشار».

407. امام صادق عليه السلام: على عليه السلام هرگاه چيزى او را مى‌ترسانْد، به نماز پناه مى‌بُرد. سپس اين آيه را تلاوت كرد: «از شكيبايى و نماز، كمك بجوييد».

408. امام صادق عليه السلام: چرا هرگاه غمى از غم‌هاى دنيا به يكى از شما وارد مى‌شود، وضو نمى‌سازد؟ سپس به مسجد برود و دو ركعت نماز بخواند و در آن دو ركعت، به‌

درگاه خدا دعا كند؟! مگر نشنيده‌اى كه خداوند مى‌فرمايد: «از شكيبايى و نماز، كمك بجوييد»؟