48.امام هادى عليه السلام ـ در يكى از سخنرانى هايش ـ: امّا بعد ، خداوند عز و جلوصلت را مايه پيوند دل ها و خويشى نَسَبى قرار داد ، به واسطه آن ، رحم ها را به هم پيوست و آن را مايه مهر و محبّت قرار داد . در اين ، خود ، نشانه هايى است براى جهانيان . و خداوند ، در كتاب استوار خويش فرموده است : «و او كسى است كه از آب ، بشرى آفريد ، و او را خويشاوند نسبى و سببى قرار داد» ، و فرموده است : «و بى همسران خود ، و غلامان و كنيزان درستگارتان را همسر دهيد» .

49.الكافى ـ به نقل از على بن عيسى ، كه سند حديث را به يكى ا: خداى ـ تبارك و تعالى ـ با موسى عليه السلام مناجات كرد و در مناجاتش به او فرمود : «اى موسى! . . . منم ارباب بزرگ . من ، تو را از قطره اى آب بى مقدار آفريدم ، از گِلى كه آن را از زمين پست و به هم آميخته ، بيرون آوردم . پس ، بشرى شد ، و اين من بودم كه آن را ساختم و آفريدم» .

50.الدرّ المنثور ـ به نقل از ابن عبّاس ، در باره سخن خداوند متعال: سُلاله ، عبارت از آب زلال رقيقى است كه فرزند ، از آن ساخته مى شود .