5 / 2

نيكويى سرشت

قرآن

«پس روى خود را با گرايش تمام به حق ، به سوى اين دين كن ، با همان سرشتى كه خداوند ، مردم را بر آن سرشته است . آفرينش خدا ، تغييرپذير نيست . اين است همان دين پايدار ؛ ولى بيشتر مردم نمى دانند» .

«[اين است] نگارگرى خدا ، و كيست خوش نگارتر از خدا ؟ و ما پرستندگان اوييم» .

حديث

112.التوحيد ـ به نقل از زراره ـ: به امام باقر عليه السلام گفتم : خداوند ، تو را به سلامت بدارد! اين فرموده خداوند عز و جل در كتابش «سرشت خدا كه مردم را بر آن ، سرشته است» ، به چه معناست ؟ فرمود : «يعنى آنان را بر يكتاپرستى سرشت ، آن گاه كه از آنان پيمان گرفت او را پروردگار خود بشناسند» . گفتم : با او سخن گفتند ؟ امام عليه السلام سرش را پايين افكند ، سپس فرمود : «اگر چنين نبود ، مردم نمى دانستند كه پروردگارشان كيست و روزى دهنده شان چه كسى است» .

113.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر نوزادى بر سرشت [توحيد] زاده مى شود تا آن گاه كه زبان بِدان باز كند . [1] پس چون زبان باز كرد ، يا سپاس گزار باشد يا ناسپاس .