37. امام رضا عليه السلام: بر آن كه از نعمت برخوردار است، واجب است بر خانواده‌اش گشاده‌دستى كند.

2/ 4 پس‌انداز

قرآن:

« [يوسف‌] گفت: هفت سال پى در پى مى‌كاريد، و آنچه را درويديد جز اندكى را كه مى‌خوريد در خوشه‌اش واگذاريد. آنگاه پس از آن، هفت سال سخت مى‌آيد كه آنچه را براى آن [سال‌ها] از پيش نهاده‌ايد- جز اندكى را كه ذخيره مى‌كنيد-، همه را خواهند خورد».

حديث:

38. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: آدمى، هرگاه وسايل زندگى‌اش به قدر نياز فراهم باشد، روانش آسايش مى‌يابد.

39. امام صادق عليه السلام در پاسخ به گروهى از صوفيه-: ... و امّا سلمان، هرگاه سهم خويش از بيت المال را مى‌گرفت، به اندازه نياز يك سالش، از آن بر مى‌گرفت تا نوبت آينده دريافتش فرا رسد.

به وى (سلمان)، گفته شد: اى ابو عبد اللّه! با آن كه زاهدى، چنين مى‌كنى [و براى رفع نيازت، كار مى‌كنى‌]، حال آن كه نمى‌دانى امروز مى‌ميرى يا فردا!.

سلمان، پاسخ داد: «چرا همان گونه كه مرگم را بيم داريد، زندگى‌ام را اميد نمى‌بَريد؟ اى نادانان! مگر نمى‌دانيد آنگاه كه آدمى نتواند نياز زندگى‌اش را تأمين كند، روانش با او ناآرامى مى‌كند و هرگاه نيازش را

تأمين سازد، روانش آرامش مى‌يابد؟».