«از پاكيزه‌هايى كه روزى‌تان كرديم، بخوريد و در آن، از اندازه مگذريد كه خشم من بر شما فرود مى‌آيد و هر كه خشم من بر او فرود آيد، بى‌گمان، هلاك مى‌شود».

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از چيزهاى پاكيزه‌اى كه به شما روزى داده‌ايم، بخوريد و خداى را سپاس گزاريد؛ اگر او را مى‌پرستيد و بس».

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! چيزهاى پاكيزه‌اى را كه خدا براى شما حلال كرده، حرام نكنيد و از حد مگذريد؛ كه خدا از حدگذرندگان را دوست نمى‌دارد. و از آن چيزهاى حلال و پاكيزه‌اى كه خداوند روزى‌تان كرده، بخوريد و از خداوندى كه به او ايمان داريد، پروا داشته باشيد».

حديث:

19. الكافى به نقل از محمّد بن مسلم: مردى به امام باقر عليه السلام گفت: مرا در كوهستان، زمينى است كه هر سال، سه هزار درهم از بابت آن، اجاره مى‌ستانم؛ دو هزارش را هزينه خانواده‌ام مى‌كنم و هزارش را هر ساله، صدقه مى‌دهم».

امام باقر عليه السلام فرمود: «اگر آن دو هزار درهم، همه نيازهاى سالانه ايشان را تأمين مى‌كند، همانا خوب در [كار] خود انديشيده‌اى و به كمال خويش، توفيق يافته‌اى و در دوران زندگى‌ات، همان پاداشى را بُرده‌اى كه كسى از وصيّت [به كار خير] پس از مرگش مى‌بَرَد».

20. امام كاظم عليه السلام: براى جان‌هاى خويش، بهره‌اى از دنيا برگيريد، بدين سان كه به هر چه از حلال ميل دارند چندان كه با جوان‌مردى بسازد و زياده‌روى در آن نباشد، كاميابشان كنيد و از اين كاميابى، براى كار دين، يارى بجوييد؛ كه همانا روايت شده است: «از ما نيست آن كه‌

دنيايش را براى دينش رها كند، يا دينش را براى دنيايش واگذارَد».