فصل دوم: موارد تخصيص درآمد شخصى‌

2/ 1 نيازهاى شخصى‌[1]

قرآن:

«اوست كه زمين را براى شما رام كرد؛ پس در اطراف و كناره‌هاى آن، راه برويد و از روزىِ او بخوريد و [بدانيد كه‌] برانگيختن [در روز رستاخيز]، به سوى اوست.»

«و در آن، بوستان‌هايى از درخت خرما و انگور پديد آورديم و چشمه‌ها روان ساختيم تا از ميوه آن بخورند و از آنچه به دست‌هاى خود كار كرده‌اند. پس آيا سپاس نمى‌گزارند؟».

«هر آينه، مردم سَبا را در جاى سكونتشان، نشانه‌اى [از قدرت و نعمت ما] بود: دو بوستان، از دست راست و از دست چپ. [گفتيم:] از روزىِ پروردگارتان بخوريد و او را سپاس گزاريد. شهرى است خوش [و پُر نعمت‌] و خداوندى آمرزگار».

«پس، از آنچه خدا روزى‌تان كرده، حلال و پاكيزه بخوريد و نعمت خداى را سپاس بداريد، اگر او را مى‌پرستيد و بس».

[1] 1. گفتنى است كه در ادبيات اقتصادى موجود، موارد تخصيص درآمد به سه دسته تقسيم مى‌شود: مصرف شخصى، سرمايه‌گذارى و هزينه كردن در راه خدا. آيات و روايات مربوط به موارد تخصيص درآمد نيز، همان طور كه پيش از اين( ص 11 درآمد) توضيح داديم به همين نحو قابل دسته‌بندى است، بدين سان كه آيات و رواياتى كه تحت عنوان« آشكار كردن نعمت» و« گشاده‌دستى براى خانواده» آمده‌اند، در واقع بيان كننده مصرف در نيازهاى شخصى محسوب مى‌شوند، بنا بر اين علت جدا كردن آنها در اين فصل، كنار هم قرار گرفتن آيات و روايات مشابه است، نه چيز ديگر.