مى‌دهى كه خدايى جز خداى يكتا نيست و محمّد، فرستاده خداست و نماز مى‌خوانى و زكات مى‌دهى و رمضان را روزه مى‌گيرى و حج مى‌گزارى».

مرد گفت: اقرار كردم.

لختى بعد، دست اشترش در سوراخ موش صحرايى رفت و به سر به زمين افتاد و او نيز با سر به زمين خورد و مُرد. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «او را نزد من بياوريد».

عمّار بن ياسر و حذيفه دويدند و او را بلند كردند. گفتند: اى پيامبر خدا! مرده است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله روى خود را از آن دو برگرداند و سپس به آن دو فرمود: «نديديد كه من از آن دو مرد، روى گرداندم؟ اين، به خاطر آن بود كه ديدم دو فرشته، از ميوه‌هاى بهشت در دهانش مى‌گذارند. پس دانستم كه او با شكم گرسنه مرده است».

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سپس فرمود: «به خدا سوگند، او از كسانى است كه خداى عز و جل فرموده است: «كسانى كه ايمان آورده و ايمان خود را به شرك نيالوده‌اند، آنان راست ايمنى و ايشان راه‌يافتگان‌اند»».

آن گاه فرمود: «برادرتان را جمع كنيد».

ما جنازه او را نزديك آب برديم و غسلش داديم و او را حنوط و كفن كرديم و به سوى قبر برديم. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و كنار قبر نشست و فرمود: «لحد بِكنيد و شكاف نزنيد؛ زيرا لحد، مال ماست و شكاف، مال غير ما».[1]

17/ 14: بيشتر اهل بهشت‌

الف- زنان‌

1114 امام صادق عليه السلام: بيشترِ اهل بهشت از مستضعفان (در دنيا)، زنان هستند. خداوند عز و جل مى‌دانست كه آنها ناتوان‌اند و بر ايشان رحم آورد.

[1]. شكاف( شَق)، شيارى است كه در زير ديواره جانب قبر، كنده مى‌شود و ميّت در آن جا گذاشته مى‌شود و لَحَد حفره‌اى است نهرمانند كه در وسط قبر كنده مى‌شود با دو سكّومانند در دو جانب قبر كه پس از گذاشتن ميّت در داخل آن، سنگ و امثال آن، بر روى سكّوها گذاشته مى‌شود.