12 عمّار بن ياسر[1]

1042 وقعة صفّين‌- به نقل از حبيب بن ابى ثابت-: چون ساختن مسجد [پيامبر صلى الله عليه و آله‌] شروع شد، عمّار دو تا دو تا، سنگ حمل مى‌كرد. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود: «اى ابو يَقظان! خودت را اذيت مكن».

گفت: اى پيامبر خدا! دوست دارم كه در اين مسجد كار كنم!

پيامبر صلى الله عليه و آله، دستى به پشت او كشيد و فرمود: «تو اهل بهشتى. تو را گروه متجاوز، مى‌كشند».

1043 المستدرك على الصحيحين‌- به نقل از ابن اسحاق-: عمّار بن ياسر و پدر و مادرش، يك خانواده مسلمان بودند و بنى مخزوم، آنان را شكنجه مى‌كردند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «شكيبا باشيد- اى خاندان ياسر-؛ چرا كه وعده‌گاه شما، بهشت است».

1044 المستدرك على الصحيحين‌- به نقل از جابر-: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بر عمّار و خانواده‌اش كه شكنجه مى‌شدند، گذشت. فرمود: «بشارت باد شما را- اى خاندان عمّار و اى خاندان ياسر-؛ چرا كه وعده‌گاه شما، بهشت است».

[1]. ابو يَقظان، عمّار بن ياسر بن عامر مذحجى، از پيش‌گامان در ايمان و هجرت بود و از همان نخستين روزهاى طلوع خورشيد اسلام، همراه با پدر و مادرش از سوى مشركان، شكنجه‌هاى بسيارى را تحمّل كرد. از ملازمان امير مؤمنان امام على عليه السلام بود. در روزگار عمر، مدّتى والى كوفه شد. او از مخالفان عثمان بود و به دليل صراحت لهجه‌اش به فرمان وى تازيانه خورد. در جنگ جمل، فرماندهى سواره‌نظام و در جنگ صفّين، فرماندهى پياده‌نظام را داشت و در همين جنگ، در حالى كه نود و سه سال از عمرش مى‌گذشت، به شهادت رسيد.