گفتنى است در باره اين كه بهشتِ مورد اشاره در اين آيه، بهشت برزخى است يا بهشت جاويد، اختلاف نظر وجود دارد؛ ليكن چنان كه شمارى از محقّقان گفته‌اند[1] و به قرينه ساير آياتى كه كلمه «جنّة المأوى» در آنها به كار رفته،[2] ظاهراً مقصود از «جنّة المأوى» در اين جا نيز بهشت جاويد است.

2. آيه‌اى از سوره آل عمران‌

«وَ سارِعُوا إِلى‌ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ.[3]

و به سوى آمرزشى از جانب پروردگارتان و بهشتى بشتابيد كه پهناى آن، آسمان‌ها و زمين است و براى پرهيزگاران، آماده شده است».

اين آيه و آيه 31 سوره حديد، بر آماده بودن بهشت براى پرهيزگاران، دلالت دارند.

3. آيه‌اى ديگر از سوره آل عمران‌

«وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ.[4]

و از آتشى كه براى كافران آماده شده است، بپرهيزيد».

اين آيه و آيه 24 سوره بقره نيز بر آماده بودن دوزخ براى كيفر مجرمان،

[1]. مانند: شيخ طبرسى در مجمع البيان( ج 9 ص 265) و علّامه طباطبايى در الميزان فى تفسير القرآن( ج 18 ص 375).

[2].\i« أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوى‌ نُزُلًا بِما كانُوا يَعْمَلُونَ»\E( سجده: آيه 19)

« وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى‌* فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوى‌»( نازعات: آيه 40- 41).

[3]. آل عمران: آيه 133.

[4]. آل عمران: آيه 131.