د- اهل نيكى‌

852 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: نخستين كسى كه وارد بهشت مى‌شود، نيكى و اهل آن است و آن، نخستين كسى است كه در كنار حوض بر من وارد مى‌شود.

ه- تهى‌دستان مهاجر

853 صحيح مسلم‌- به نقل از ثوبان، غلام آزاد شده پيامبر صلى الله عليه و آله-: نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ايستاده بودم كه يكى از علماى يهود آمد ... و گفت: آمده‌ام كه از تو سؤال كنم ...!

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «سؤال كن».

يهودى گفت: روزى كه زمين و آسمان به زمين و آسمانى ديگر مبدّل مى‌شوند، مردم در كجايند؟

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «آنان در تاريكىِ زير پل [صراط] هستند».

يهودى گفت: نخستين مردمانى كه عبور مى‌كنند، كيان اند؟

فرمود: «مهاجران تهى‌دست».

854 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: نخستين گروهى كه وارد بهشت مى‌شوند، تهى‌دستانِ مهاجرند؛ همانان كه سپر بلاهايند و هر گاه فرمان داده شوند، مى‌شنوند و اطاعت مى‌كنند، و اگر فردى از آنان را به سلطان نيازى افتد، نيازش برآورده نمى‌شود تا آن كه بميرد و آن نياز، همچنان در سينه او باشد.

در روز قيامت، خداى بلندمرتبه بهشت را فرا مى‌خواند و بهشت با زيورها و نعمت‌هايش مى‌آيد. خداوند مى‌فرمايد: «كجايند آن بندگان من كه در راه خدا جنگيدند و در راه من، كشته شدند و رنج كشيدند، و در راه من، جهاد كردند؟! به بهشت وارد شويد» و آنان بدون حسابرسى و چشيدن عذابى، وارد آن مى‌شوند.

پس فرشتگان مى‌آيند و مى‌گويند: پروردگارا! ما شب و روز، تو را تسبيح و تقديس مى‌گوييم. اينان كيستند كه بر ما ترجيحشان دادى؟

خداوندِ بزرگ و والا مى‌فرمايد: «اينان، كسانى هستند كه در راه من جنگيدند و در راه من، رنج و آزار ديدند».