754 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: من براى كسى كه به من ايمان آورد و مسلمان شود و هجرت كند، خانه‌اى را در حومه (پايين) بهشت و خانه‌اى را در وسط بهشت، ضمانت مى‌كنم، و براى كسى كه به من ايمان آورد و مسلمان شود و در راه خدا جهاد كند، خانه‌اى را در حومه بهشت و خانه‌اى را در وسط بهشت و خانه‌اى را در بالاترين بالاخانه‌هاى بهشت، ضمانت مى‌كنم. كسى كه چنين كند، جايى براى طلب خوبى ها و گريز از بدى ها فرو نگذاشته است. بميرد، هر جا كه خواست بميرد.[1]

755 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: كيست كه چهار كار را به من ضمانت دهد تا در برابر آنها، من چهار خانه در بهشت برايش ضمانت كنم؟ انفاق كن و از دچار شدن به فقر، بيم مدار؛ با مردم به انصاف، رفتار كن؛ سلام گفتن را در عالم، رواج بده؛ و مجادله را وا گذار، اگرچه تو بر حق باشى.

13/ 3: كسانى كه امام على (ع) بهشت را برايشان ضمانت كرده است‌

756 امام على عليه السلام: من بهشت را براى شش كس ضمانت مى‌كنم: مردى كه براى دادن صدقه‌اى [واجب يا مستحبّى‌] بيرون رود [تا آنان را به اهلش برساند] و [در راه‌] بميرد، بهشتى است؛ مردى كه براى عيادت بيمارى بيرون رود و بميرد، بهشتى است؛ مردى كه براى جهاد در راه خدا بيرون رود و بميرد، بهشتى است؛ مردى كه براى حج بيرون رود و بميرد، بهشتى است؛ مردى كه براى شركت در نماز جمعه بيرون رود و بميرد، بهشتى است؛ و مردى كه براى تشييع جنازه مرد مسلمانى بيرون رود و بميرد، بهشتى است.

[1]. ظاهراً مراد، اين است كه چنين شخصى هر آنچه خوبى است، به دست آورده و از هر آنچه بدى است، رهيده است و ديگر مهم نيست كه در چه جايى بميرد؛ در هجرت يا در ميدان جهاد.