حديث‌

251 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: زمانى كه مرد وارد بهشت مى‌شود، از پدر و مادرش و همسرش و فرزندانش پرس و جو مى‌كند. به او گفته مى‌شود: آنها به درجه و عمل تو نرسيدند.

مى‌گويد: پروردگارا! من براى خودم و براى آنها كار كرده‌ام!

پس، دستور داده مى‌شود كه آنها را به او ملحق سازند.

252 امام صادق عليه السلام: زمانى كه مؤمن حسابرسى مى‌شود، همسرانِ [بهشتىِ‌] او بر آستان درها [ى بهشت‌] منتظر او هستند، همچنان كه در دنيا همسرانشان بر درگاه، منتظر آنها مى‌ايستند. پس پيغام‌رسان مى‌آيد و به آنان مژده مى‌دهد و مى‌گويد:

«به خدا كه فلانى از حسابرسى، باز گشت!».

آنها مى‌گويند: تو را به خدا؟

او مى‌گويد: به خدا سوگند كه خودم ديدم از حسابرسى بازگشت.

چون مؤمن نزد همسرانش مى‌آيد، مى‌گويند: خوش آمدى! آن خانواده‌اى كه در دنيا نزد ايشان بودى، سزاوارتر از ما به تو نيستند.

4/ 27: آوازخوانى براى بهشتيان‌

253 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: حوريان، در بهشت، آوازمى‌خوانند.

254 الدرّ المنثور- به نقل از ابو هريره-: مردى گفت: اى پيامبر خدا! من مردى هستم كه آواز خوش را دوست مى‌دارم. آيا در بهشت، آواز خوش هست؟

فرمود: «آرى، سوگند به آن كه جانم در دست اوست. خداوند به درختى از درختان بهشت، وحى مى‌فرمايد كه:" براى بندگانم كه پرداختن به عبادت و ذكر من، آنان را از نواختن عود و نى باز داشته بود، آواز بخوان" و آن درخت، با چنان آوازى به تسبيح و تقديس پروردگار مى‌پردازد كه خلايق، مانند آن را نشنيده‌اند».