الجرح و التعديل كما جاءت فى الكتاب، 5. فهرس المصطلحات و الألفاظ الخاصّة، 6. فهرس المواضع و البلدان، 7. فهرس الكتب غير المصادر و المراجع، 8. فهرس المصادر و المراجع، 9. فهرس المحتوى.

4. رجال النجاشى‌

مؤلّف: نجاشى‌

تحقيق و تصحيح: سيّد موسى شبيرى زنجانى.

ناشر: مؤسّسة النشر الاسلامى (انتشارات جامعه مدرسين)، چاپ پنجم، 1416 ق.

در تحقيق اين كتاب، از چهارده نسخه خطّى استفاده شده است‌[1] كه كهن‌ترين نسخه، متعلّق به سال 982 ق، است.[2] رجال‌ نجاشى در سال 1397 ق، با تحقيق محمّد جواد غروى نائينى، و در سال 1407 ق، با تحقيق سيّد موسى شبيرى زنجانى چاپ شده است.

عنوان اصلى كتاب نجاشى، دانسته نيست. در برخى مصادر، و نيز به موجب برخى نسخه‌هاى خطّى كتاب، نام آن‌ فهرست أسماء مصنّفى الشيعة ذكر شده است.[3] گويا عنوان‌ الرجال‌، در سده هشتم و توسّط علّامه حلّى و ابن داوود، مطرح شده است.[4] به هر روى، اين كتاب كه انتسابش به نجاشى، معروف و حتى متواتر است از مصادر كتاب‌هاى رجالى و حديثى است. نسخه چاپى آن شامل مقدّمه محقّق، مقدمه مؤلّف و اصل كتاب است. مقدّمه محقّق، به نسخه‌هاى خطّى و چاپى كتاب و نيز كارهايى كه در جهت تصحيح آن انجام شده، اشاره دارد. مقدمه كوتاه مؤلّف، درباره انگيزه تأليف و برخى از ويژگى‌هاى كتاب است. به موجب اين مقدمه، اتّهام مخالفان به شيعه كه‌

[1]. رجال النجاشى، ص 2.

[2]. الذريعة، ج 1، ص 154؛ رجال النجاشى، همان جا؛ فهرس التراث، ج 1، ص 521.

[3]. فرج المهموم، ص 97، 121، 122، 130؛ فتح الأبواب، ص 190، 243؛ الفوائد الرجالية، ج 2، ص 30- 31.

[4]. خلاصة الأقوال، ص 72؛ رجال، ابن داوود، ص 25، مقدّمه محقّق.