در تحقيق كتاب، از دو نسخه خطّى با عنوان نسخه كرمانى- كه تاريخ كتابت ندارد- و نسخه يمنى (كتابت در 1380 ق)، اعتماد شده است. افزون بر اين دو نسخه، شش نسخه خطّى ديگر نيز از اين كتاب موجود است كه كهنترينِ آنها به سده يازدهم تعلّق دارد.[1] اين كتاب پيشتر نيز در بيروت در سال 1394 ق، در يك مجلّد و در سال 1406 ق، در دو مجلّد، به چاپ رسيده است. كتاب شواهد التنزيل، در مصادر كتابشناسى فريقين، در شمار تأليفات حاكم حسكانى ذكر شده است.[2] اين كتاب از مصادر بسيارى از كتابهاى حديثى و كلامى اماميه است؛ مانند: مجمع البيان طبرسى، المناقب ابن شهر آشوب، الطرائف ابن طاووس، الصراط المستقيم بياضى،[3] حِلية الأبرار و نيز مدينة المعاجز سيّد هاشم توبلى، بحار الأنوار و وسائل الشيعة است.
موضوع شواهد التنزيل، آن دسته از فضائل امام على عليه السلام و اهل بيت عليهم السلام است كه بر اساس روايات اسباب نزول، در قرآن اشاره شده است. بر اين اساس، كتاب ياد شده را مىتوان از كتب تفسيرى شمرد. نسخه چاپى كتاب، شامل مقدّمه محقّق كتاب، مقدّمه كوتاه مؤلّف و اصل كتاب است. در مقدّمه محقّق، به اهميّت شواهد التنزيل، شرح حال