خدا صلى الله عليه و آله على عليه السلام و برخى از صحابه.

ساير فصل‌هاى كتاب عبارت‌اند از: دو فصل در دو متن از تورات،[1] يك فصل در خبر هارونى، يك فصل در خبر خضر- كه مفصّل است-،[2] و يك فصل در خبر قيس بن ساعده ايادى از جارود بن منذر عبدى.[3] مؤلّف در اين كتاب، به نقل روايت و خبر بسنده نكرده و به نقد آنها نيز پرداخته است. نقد وى، هم نسبت به روايات فريقين است كه جنبه تأييدى دارد و هم به متون‌ تورات‌ است. وى در اين راستا، با تفسير و تطبيق متون ياد شده بر ائمه عليهم السلام، ايرادهاى مربوط به‌ تورات‌ را در سه دسته- انطباق متن بر امامت ائمه عليهم السلام، نسخ و تحريف آن- بيان كرده و پاسخ داده است. وى درباره نسخ، متذكّر شده كه نسخ، در اوامر و نواهى است، نه در اخبار.

كراجكى روايات فريقين را از كتاب‌ إيضاح دفائن النواصب‌ و مئة منقبة ى ابو الحسن محمّد بن احمد بن على بن شاذان قمى،[4] و از محمّد بن عثمان ذهبى نقل كرده است.

اين كتاب از مصادر اليقين‌ ابن طاووس، الأربعين‌ قمى و بحار الأنوار مجلسى است.[5]

14. التعجّب من أغلاط العامّة فى مسألة الإمامة

مؤلّف: ابو الفتح كراجكى‌

تصحيح و تخريج: فارِس حسّون كريم‌

ناشر: دار الغدير، قم، چاپ اوّل، 1421 ق.

يازده نسخه خطّى از اين كتاب موجود است كه كهن‌ترينِ آنها متعلّق به سال‌

[1]. الاستبصار، ص 26 و 27.

[2]. همان، ص 31.

[3]. همان، ص 24.

[4]. الاستبصار، ص 20.

[5]. الأربعين، ص 359؛ بحار الأنوار، ج 1، ص 35؛ ج 26، ص 264.