شيخ حرّ عاملى‌[1] و محمّد باقر مجلسى،[2] از آن ياد كرده‌اند. شهرت اين كتاب، به اندازه ديگر كتب شيخ صدوق نيست. با اين حال، از مصادر دو كتاب‌ وسائل الشيعة و بحار الأنوار است. به قرينه نقل اندك ميرزا حسين نورى از فضائل الشيعة- كه به نقل از بحار الأنوار[3] و گاه بدون واسطه است-،[4] اين حدس قوى مى‌نمايد كه وى اين كتاب را چندان معتبر نمى‌دانسته است.

12. مئة منقبةٍ فى فضائل أمير المؤمنين و الأئمة عليهم السلام من ولده‌

مؤلّف: ابن شاذان (شادان) قمى‌

تحقيق: مدرسه امام مهدى عليه السلام، قم‌

ناشر: مدرسه امام مهدى عليه السلام، چاپ اوّل، قم، 1407 ق.

در تحقيق كتاب، بر دو نسخه خطّى و يك نسخه چاپى اعتماد شده است: يكى، نسخه كتاب‌خانه آية اللَّه سيّد مصطفى خوانسارى است كه توسط پدرش سيّد احمد بن محمّد رضا حسينى خوانسارى، در سال 1328 ق، استنساخ شده است. نسخه دوم، در كتاب‌خانه آية اللَّه مرعشى نجفى است كه بر روى آن، مطالبى به خطّ عزّ الدين حسين بن حيدر بن قمر حسينى عاملى كركى در سال 984 ق، نوشته شده است. اين نسخه، در يكى از چهار نسخه‌اى است كه آقا بزرگ تهرانى به آنها اشاره كرده است.[5] مئة منقبة در سال 1349 ق، در نجف اشرف چاپ شد.[6] در مصادر كتاب‌شناسى، عنوان إيضاح دفائن النواصب‌، در فضائل اهل بيت عليهم السلام،[7]

[1]. وسائل الشيعة، ج 20، ص 37، 38.

[2]. بحارالأنوار، ج 1، ص 6.

[3]. مستدرك الوسائل، ج 1، ص 170؛ ج 5، ص 194.

[4]. همان، ج 11، ص 272.

[5]. الذريعة، ج 19، ص 4؛ فهرس التراث، ج 1، ص 468.

[6]. مئة منقبة، ص 15- 16، مقدّمه محقّق.

[7]. الاستنصار، ص 6؛ كنز الفوائد، ص 259.