باب نهم: معجزات و نشانه‌هاى على بن موسى عليه السلام (11 روايت)

باب دهم: معجزات و نشانه‌هاى محمّد بن على التقى عليه السلام (11 روايت)

باب يازدهم: معجزات و نشانه‌هاى على بن محمّد النقى عليه السلام (8 روايت)

باب دوازدهم: معجزات و نشانه‌هاى حسن بن على عسكرى عليه السلام (6 روايت)

باب سيزدهم: دلائل و براهينى از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و ائمه عليهم السلام بر وجود صاحب الزمان عليه السلام (8 روايت)

7. نوادر الأثر فى: «علىٍّ خير البشر»

مؤلّف: ابن رازى قمى‌

مؤلّف اين رساله، ابو محمّد جعفر بن احمد بن على، معروف به ابن رازى قمى، صاحب‌ جامع الأحاديث‌ است كه پيش از اين، معرّفى شد. از آن جا كه اين رساله، همراه با ديگر آثار مؤلّف چاپ شده، مشخّصات كتاب‌شناسى آن، در معرّفى‌ جامع الأحاديث‌ اشاره شده است.

اين رساله با همين عنوان، در مصادر كتاب‌شناسى متأخّر و معاصر ديده مى‌شود.[1] موضوع آن، بيان طرق حديث نبوى «علىٌّ خير البشر، مَن شكّ فقد كفر» است و گويا به سان‌ جامع الأحاديث‌، العروس‌ و المسلسلات‌، به درخواست فردى فراهم آمده است.[2] ابن رازى در 24 صفحه، روايت ياد شده را با 79 طريق، از پنج نفر از صحابيان نقل كرده است، كه از آن جمله‌اند: سلمان فارسى، جابر بن عبداللَّه انصارى، حذيفة بن يمان، عايشه و ابو رافع. از طريق ابن رازى، شانزده طريق به جابر بن عبد اللَّه انصارى مى‌رسد. ظاهر اسانيد، گوياى آن است كه تنها شش روايت، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نقل شده و مابقى آنها مستند به خود صحابيان است.

متن اين حديث با حفظ اين عنوان كه امام على عليه السلام «خير البشر» است، با تعابير

[1]. الذريعة، ج 24، ص 343.

[2]. جامع الأحاديث، ص 298.