مواردى اندك، به نقد محتوايى حديث پرداخته است.[1] كتاب‌ كنز الفوائد، از مصادر وسائل الشيعة، بحار الأنوار و مستدرك الوسائل‌ است.[2]

13. روضة الواعظين و بصيرة المتّعظين‌

مؤلّف: فتّال نيشابورى‌

تحقيق و تقديم‌: سيّد محمّد مهدى خرسان‌

ناشر: منشورات رضى، قم، چاپ دوم، بدون تاريخ (دو جزء در يك مجلّد).

گويا چاپ اوّل آن، در سال 1303 ق، انجام گرفته است.[3] از روضة الواعظين و بصيرة المتّعظين‌، گاه با همين عنوان‌[4] و گاه با عنوان‌ روضة الواعظين‌ و تبصرة المتّعظين‌[5] ياد شده است. انتساب اين كتاب به فتّال نيشابورى، معروف است؛ اگرچه آن را به شيخ مفيد نيز نسبت داده‌اند.[6] روضة الواعظين‌ در زمينه اخلاق و آداب، تاريخ، كلام و فضايل است. نسخه چاپى اين كتاب، در يك مجلّد و دو جزء، سامان يافته و شامل مقدّمه محقّق در شرح حال مؤلّف و كتاب او، و سپس مقدّمه كوتاه مؤلّف است.

محقّق كتاب در مقدّمه، به اختلاف گزارش‌ها درباره مؤلّف آن، جايگاه مؤلّف و در پايان، جايگاه كتاب و انتساب آن به فتّال نيشابورى پرداخته است. مقدّمه مؤلّف نيز شامل مطالبى است درباره: انگيزه تأليف، موضوع كتاب، شكل و شيوه پردازش، و تذكّرى درباره مفاد و مدلول برخى از روايات كتاب كه در ظاهر، با عقايد مسلّم شيعيان اماميه، هماهنگ نيستند. اين كتاب، نخست در موضوع اصول دين و مسائل‌

[1]. همان، ج 1، ص 156- 160.

[2]. وسائل الشيعة، ج 20، ص 45؛ ج 11، ص 262؛ بحار الأنوار، ج 1، ص 35، 88، 95.

[3]. الذريعة، ج 11، ص 305.

[4]. روضة الواعظين، ص 2؛ معالم العلماء، ص 151؛ أمل الآمل، ج 2، ص 260.

[5]. بحار الأنوار، ج 1، ص 7.

[6]. روضة الواعظين، ص 15- 16، مقدّمه محقّق.