[جلد اول‌]

درآمد

إنَّ الْحَديثَ جَلاءٌ لِلقُلوبِ.[1]

حديث، دومين سند دين است كه پس از قرآن، بيشترين سهم را در شناختن و شناساندن اسلام و شكل‌گيرى و بالندگى علوم اسلامى داشته است. حديث، ميراث ماندگار معصومان عليهم السلام است كه به شرح و تفسير قرآن و تبيين دين مى‌پردازد.

پيشوايان معصوم عليهم السلام، مسلمانان را به فراگيرى و فهم حديث و مذاكره و نشر آن، ترغيب بسيار كرده‌اند و همين امر، از ابتدا تاكنون، سبب رونق اين دانش بوده است.

تلاش عالمان، محدثان و حافظان حديث و سنت در طول تاريخ اسلام، ستودنى است. آن بزرگواران از ثبت و ضبط حديث آغاز كردند و با ترجمه، شرح، تعليق، جامع نويسى و گردآورى احاديث، حراست از اين مجموعه را ادامه دادند. اين تلاش، امروزه با تصحيح كتب حديث، معجم نويسى، مسندنويسى، گزيده نويسى، واحد سازى مجموعه‌ها و ايجاد بانك‌هاى اطلاعات حديثى ادامه يافته است كه بحمداللَّه رشد و بالندگى شايسته‌اى دارد و تلاش‌هاى والاى پيشينيان را روشنتر مى‌نماياند.

در حوزه علوم حديث و دانش‌هاى وابسته به آن، رشته‌هاى متعددى چون رجال، درايه، تاريخ حديث، مصطلحات حديث، فقه الحديث، غريب الحديث و ...

شكل گرفت و بدين‌سان، ابعاد بهره‌ورى از آن مجموعه گرانسنگ، استوارتر و

[1]. قال رسول اللَّه صلى الله عليه و آله: تذاكروا وتلاقوا وتحدّثوا، فإنّ الحديث جلاءٌ للقلوب.( الكافى، ج 1، ص 41)