4 . العوالم، تأليف عبد اللّه بن نور الدين بَحرانى (م 1173 ق)، 5 . الشفا فى أخبار آل المصطفى صلى الله عليه و آله ، تأليف محمّدرضا بن عبد المطّلب تبريزى (م 1208 ق)، 6 . جامع العلوم و المعارف، تأليف سيّد عبد اللّه شُبَّر (م 1242 ق)، 7 . مستدرك الوسائل، تأليف ميرزا حسين نورى طَبَرسى (م 1320 ق)، 8 . جامع أحاديث الشيعة، تأليف اسماعيل معزّى ملايرى (معاصر). همچنين شمارى از جوامع متأخّر كه توسّط پژوهشگران اهل سنّت نگارش يافته اند، عبارت اند از: 1 . التاج الجامع للاُصول فى أحاديث الرسول صلى الله عليه و آله ، تأليف منصور على ناصف (معاصر)، 2 . المسند الجامع، تأليف بشّار عوّاد (معاصر)، 3 . نضرة النعيم، تأليف جمعى از مؤلّفان (معاصر). اكنون بايد ديد كه : آيا جوامع حديثى موجود ، مى توانند پاسخگوى نيازهاى عصر حاضر ، نسل جديد و مراكز مختلف علمى و فرهنگى جهان ـ كه خواستار آشنايى با معارف اصيل اسلام اند ـ باشند يا خير؟ بى ترديد ، منابع حديثى اوّليه و ثانويه ، منابع خوبى براى دستيابى به سخنان نورانى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و اهل بيت او به شمار مى روند و تا حدود بسيارى پاسخگوى نيازهاى پژوهشگران عصر خود بوده اند و برخى از جوامع حديثى متأخّر نيز براى محقّقان امروز ، بسيار سودمندند ؛ امّا هم نيازهاى عصر حاضر ، بسيار بيشتر از آثار موجود است، و هم ظرفيت پاسخگويى احاديث به نيازهاى امروز ، بسيار بالاست. اين نكته نيز قابل توجّه است كه مُسنَدنويسى و جمع احاديث ، بدون تبويب و تنظيم موضوعى، در عصر حاضر ، كاربرد زيادى حتّى براى پژوهشگران ندارد.