51. دعائم الإسلام: از امام صادق عليه السلام روايت شده كه از او در اين باره پرسيدند كه: اگر زنى به بيمارى‌اى جسمى مبتلا شود، آيا درست است كه مردى او را درمان كند؟ فرمود: «اگر چاره‌اى جز اين نباشد، اشكالى ندارد».

52. الكافى‌ به نقل از ابو حمزه ثمالى: از امام باقر عليه السلام پرسيدم: زن مسلمانى در جايى از بدنش كه نگاه كردن به آن جايز نيست، عارضه‌اى، شكستگى يا زخمى، رخ مى‌دهد و در اين حال، مردان نيز در درمان وى از زنان توانمندترند. آيا براى مرد [در چنين حالتى‌] جايز است به او بنگرد؟

فرمود: «اگر زن، ناچار شود و خودش نيز بخواهد، [جايز است‌] مرد او را درمان كند».

2/ 10 عدم جواز معالجه توسط جنس مخالف در حالت عدم اضطرار

53. مسائل على بن جعفر: از [برادرم‌] امام كاظم عليه السلام درباره زنى پرسيدم كه در ران يا شكم يا بازويش زخمى وجود دارد، آيا براى مرد، درست است در كار درمان اين زخم، بدان بنگرد؟

فرمود: «نه».[1]

[1] در قرب الإسناد، عبارت« يا شكم» وجود ندارد.