د پيشگيرى از جُذام‌

891. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: روييدن مو در بينى، مايه ايمنى از جذام است.

892. امام صادق عليه السلام: «گشادى‌گريبان‌[1] و روييدن مو در بينى مايه ايمنى از جذام است».

سپس فرمود: «مگر نشنيده‌اى سخن شاعر را كه گفته است:" پيراهن مرا تنها گشاده‌گريبان و گشاده‌آستين مى‌بينى"؟».

10/ 2 بهداشت مو

10/ 2 1 ضرورت رسيدگى به موها

893. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: موى خوب، از پوشش‌هاى خدايى است. آن را گرامى بداريد.

894. تاريخ أصبهان‌ به نقل از عبد اللّه بن عمر: از پيامبر خدا شنيدم كه فرمود: «هر كدام از شما كه موى خود را بلند مى‌گذارد، آن را گرامى بدارد».

پرسيدند: اى پيامبر خدا! گرامى داشتن آن به چيست؟

فرمود: «آن را هر روز، روغن بزند و شانه كند».

[1] علّامه مجلسى مى‌گويد: در بيشتر نسخه‌ها،« سعة الجنب( فراخى پهلو)» آمده است و مقصود از فراخى سينه، يا گشاده‌رويى و گشاده‌خويى است و يا اين تعبير، كنايه از شادى و شادمانى است، آن گونه كه در برابر، تنگى سينه، كنايه از اندوه و انديشناكى است؛ چرا كه فراوانى اندوه و انديشه، موادّ سوداوى‌اى را ايجاد مى‌كند كه خود، به وجود آورنده جذام‌اند. در برخى از نسخه‌ها نيز« سعة الجيب( گشادگى گريبان)» آمده و اين نيز داراى وجهى است؛ چرا كه با وجود فراخى گريبان، بخارهايى كه در بدن است، امكان خارج شدن مى‌يابند و در بدن، حبس نمى‌شوند تا خَلطهاى بد را پديد آورند. در برخى از نسخه‌ها نيز« سعة الجبين( فراخى پيشانى)» آمده و اين نيز به معناى حقيقى و معناى مجازى محتمل است.

مقصود از« مويى كه در بينى مى‌رويد» در اين متن، يا فراوانى خود به خودى موها و يا فراوانى حاصل از نچيدن آنهاست؛ چونان كه روايت شده كه چيدن اين موها، سبب جذام مى‌شود، زيرا به كمك موهاى بينى، مواد سوداوى از بدن بيرون مى‌روند، در حالى كه با چيدن اين موها، خروج اين مواد از بدن، كاهش مى‌يابد. از همين روى است كه غالباً جذام از بينى آغاز مى‌شود.