876. امام كاظم عليه السلام: سويق و آبْ‌گوشتى كه با گوشتِ گاو فراهم آمده باشد، پيسى را از ميان مى‌بَرَد.

877. امام كاظم عليه السلام: آبْ‌گوشت فراهم آمده با گوشت گاو همراه با سويق، پيسى را از ميان مى‌بَرَد.

همچنين، ر. ك به: ج 2، ص 495 ح 2035 و 2036.

9/ 8 آنچه براى درمان بَهَك، سودمند است‌

878. الكافى‌ به نقل از احمد بن حسن بن جلّاب، از يكى از ياران امام كاظم عليه السلام: مردى نزد امام كاظم عليه السلام از بَهَك‌[1] اظهار ناراحتى كرد. امام عليه السلام، به او فرمود كه ماش بپزد و از آن شوربايى بسازد و در خوراك خود، قرار دهد.

879. مكارم الأخلاق‌ به نقل از امام رضا عليه السلام در پاسخ و پرسش با يكى از يارانش در مورد بَهَك: «ماش تازه را در هنگام خاصّ خودش فراهم كن و آن را با برگش بكوب و آب آن را بگير و ناشتا بخور و بر روى محلّ بَهَك نيز بمال».

آن مرد مى‌گويد: اين كار را انجام دادم و بهبود يافتم.

880. طبّ الأئمّة عليهم السلام‌ به نقل از عبد اللّه بن سنان: مردى نزد امام صادق عليه السلام از لك و پيسى اظهار ناخرسندى كرد. فرمود: «به حمّام برو و حنا را به نوره درآميز و بر محل بمال؛ چه، پس از اين كار، هيچ ناراحتى‌اى نخواهى داشت».

آن مرد مى‌گويد: به خداوند سوگند، تنها يك بار اين كار را انجام دادم و خداوند، مرا بهبود بخشيد و آن بيمارى [ديگر] باز نگشت.

[1] بهك همانند پيسى، سفيدى‌اى است كه بر خلاف رنگ پوست، بر آن ظاهر مى‌شود؛ ولى خود پيسى نيست.

علّامه مجلسى مى‌گويد: پيسى بر دو گونه است: سفيد و سياه، و همچنين است بهك. تفاوت ميان اين دو نيز آن است كه بهك به پوست محدود مى‌شود و به گوشت نمى‌رسد؛ امّا هر دو نوع پيسى به گوشت نيز سرايت مى‌كند.