ج آب‌درمانى‌

763. الكافى‌ به نقل از ابوطيفور طبيب: بر امام كاظم عليه السلام وارد شدم و او را از نوشيدن آب، باز داشتم.

فرمود: «نوشيدن آب، اشكالى ندارد. آب، غذا را در معده مى‌چرخانَد، خشم را فرو مى‌نشاند، بر هوش مى‌افزايد و تلخه را خاموش مى‌كند».

764. امام صادق عليه السلام: پيامبر خدا، به هنگام روزه گشودن، با حلوا افطار مى‌كرد. اگر حلوا نبود، با شكرينه‌اى ديگر يا چند دانه خرما، و اگر آن نيز نبود، با آبِ خالى. مى‌فرمود: «آب، معده و كَبِد را تميز مى‌كند، دهان را خوش‌بو مى‌كند، دندان‌ها را محكم مى‌سازد، چشم را قدرت مى‌دهد و ديده را جلا مى‌بخشد، گناهان را از انسان مى‌شويد، رگ‌هاى برآشفته و تلخه تحريك شده را فرو مى‌نشانَد، بلغم را از ميان مى‌بَرَد، حرارت را از معده برمى‌دارد، و سردرد را نيز از ميان مى‌بَرَد».

765. الفقه المنسوب للإمام الرضا عليه السلام: درباره آب سرد، روايت مى‌كنم كه حرارت بدن را فرو مى‌نشانَد، صفرا را آرام مى‌سازد، غذا را هضم مى‌كند، پس‌مانده‌اى را كه در سرِ معده هست، ذوب مى‌سازد و تب را از ميان مى‌بَرَد.