726. امام على عليه السلام: مردى نزد پيامبر خدا از دردى كه در درون خويش داشت، اظهار ناراحتى كرد. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «شربتى از عسل بردار و سه يا پنج يا هفت دانه شونيز در آن بينداز و بنوش تا به اذن خداوند عز و جل بهبود يابى».

او اين كار را انجام داد و بهبود يافت.

7/ 3 5 گردوى تَف‌داده‌

727. طبّ الأئمّة عليهم السلام‌ به نقل از محمد بن ابراهيم جعفى: مردى از شكمْ‌دردى كه چيزى نمانده بود باعث مرگش شود، به نزد على بن موسى الرضا عليه السلام ناليد و از ايشان خواست براى او در پيشگاه خداوند عز و جل دعا كند؛ چرا كه دارو و درمان‌هاى فراوانى كه به وى داده‌اند، او را به ستوه آورده است و نه فقط او را سودى نرسانده، بلكه بر شدّت درد او نيز افزوده است.

امام كه درود خدا بر او باد لبخند زد و فرمود: «نيك‌بخت مردا! دعاى ما به درگاه خداوند، جاى خود دارد و من از خداوند مى‌خواهم به مدد و نيروى خود، درد تو را بكاهد، امّا چون درد بر تو غلبه كرد و از آن به خود پيچيدى، گردويى بردار و بر آتش بگير تا هنگامى كه بدانى آنچه در درون آن هست، كباب شده و آتش، رنگ پوست آن را نيز ديگرگون كرده باشد. در اين هنگام، آن را بخور كه در دم، درد را آرام مى‌كند».[1]

او مى‌گويد: به خداوند سوگند، تنها يك بار اين كار را انجام دادم و به اذن خداوند، آن شكمْ‌دردِ من، آرام شد.

[1] در بحار الأنوار، عبارت چنين است:«... و آتش آن را ديگرگون كرده باشد، آن را پوست بكَن و بخور كه در دَم، درد را آرام مى‌كند».