636. دعائم الإسلام: پيامبر صلى الله عليه و آله، از مسواك زدن با نى، [ساقه‌] ريحان و انار، نهى كرد و فرمود: «اين چيزها، رگِ جذام را فعّال مى‌كنند».

و سيره اهل بيت در استفاده از مسواك‌

637. المعجم الكبير به نقل از زيد بن خالد جُهَنى: پيامبر خدا، از هيچ نمازى به نماز ديگر در نمى‌آمد، مگر آن كه [در اين فاصله‌] مسواك مى‌زد.

638. مكارم الأخلاق: پيامبر صلى الله عليه و آله، هر شب سه بار مسواك مى‌زد: يك بار پيش از خفتن، يك بار هنگامى كه از خواب بر مى‌خاست و آهنگ نيايش شبانه داشت، و يك بار هم پيش از آن كه روانه نماز صبح شود.

639. كتاب من لا يحضره الفقيه: معمّر بن خلّاد، درباره امام رضا عليه السلام روايت كرده و گفته است: او، در روزگارى كه در خراسان بود، پس از گزاردن نماز صبح تا طلوع خورشيد، در جاى نماز خويش مى‌نشست. سپس خليطه‌اى را كه در آن چند مسواك بود، مى‌آوردند و او با آنها، يك‌به‌يك، مسواك مى‌زد. سپس، قدرى كُندُر مى‌آوردند و آن را مى‌جَويد. آن‌گاه، اين كار را وا مى‌گذاشت و نزد وى قرآنى مى‌آوردند و از آن، مى‌خواند.

640. كتاب من لا يحضره الفقيه: امام صادق عليه السلام، دو سال پيش از وفات، مسواك زدن را وا نهاد؛ چرا كه دندان‌هايش سست شده بود.